بیماری های مشابه

مننگومیلوسل (که به آن میلومننگوسل یا اسپینا بیفیدا نیز گفته می‌شود) به برآمدگی پرده‌های مغزی (مننژها) و نخاع از طریق نقصی در ستون فقرات اطلاق می‌شود. این وضعیت نوعی اختلال باز در شکل‌گیری ستون فقرات (dysraphism) است که به دلیل نقص لوله عصبی (neural tube defect یا NTD) و عدم بسته شدن لوله عصبی به وجود می‌آید. از نظر جنینی، عدم موفقیت در نورولاسیون اولیه (primary neurulation) بیشتر در ناحیه نورپور خلفی رخ می‌دهد که منجر به نقص در ناحیه کمری-خاجی می‌شود. علت‌شناسی این بیماری چندعاملی است و کاهش اسید فولیک با این وضعیت مرتبط است. با وجود توصیه‌هایی برای غنی‌سازی و مکمل‌یابی اسید فولیک، میزان بروز مننگومیلوسل در ایالات متحده ۳.۴ در هر ۱۰٬۰۰۰ تولد زنده است. افزایش قابل توجهی در موارد مننگومیلوسل و اسپینا بیفیدا در اتیوپی به دلیل کمبود اسید فولیک مشاهده شده است.

سندرم طناب نخاعی متصل (Tethered Cord Syndrome) با علائم و نشانه‌های عصبی ناشی از تنش غیرطبیعی بر روی نخاع مشخص می‌شود. این تنش، تحرک نخاع را محدود کرده و منجر به کشش و آسیب تدریجی آن می‌گردد. بیشتر موارد این سندرم به دلیل ناهنجاری‌های مادرزادی مانند دیسرافیسم‌های نخاعی (spinal dysraphisms) ایجاد می‌شوند. علل اکتسابی شامل تروما، عفونت یا نئوپلاسم (neoplasm) هستند. علل تروما می‌تواند به تروماهای عمده نخاع، تروماهای غیرمستقیم جزئی (مانند بارداری یا زایمان) یا جراحی‌های قبلی (اغلب ارتوپدی یا اورولوژی) مرتبط باشد.

سیرنگومیلی (Syringomyelia) به وجود حفره یا سیری‌نکس (syrinx) درون نخاع گفته می‌شود که می‌تواند به مرور زمان گسترش یابد. اگرچه پاتوفیزیولوژی (pathophysiology) پایه‌ای این بیماری به طور کامل درک نشده است، اما اعتقاد بر این است که سیرنگومیلی به دلیل جریان غیرطبیعی مایع مغزی نخاعی (CSF) شکل می‌گیرد و این گرادیان فشار نامناسب باعث تجمع مایع در نخاع می‌شود. سیرنگومیلی اکتسابی ممکن است ناشی از هیدروسفالی (hydrocephalus)، عفونت، التهاب، تروما یا آسیب نخاعی، تومورهای داخل‌نخاعی یا خارج‌نخاعی، تنگی کانال نخاعی، ناهنجاری‌های عروقی یا اختلالات استخوانی باشد. به طور کلی، شیوع سیرنگومیلی در سراسر جهان متفاوت است و حدوداً بین ۲ تا ۸ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر متغیر است. سن شروع بیماری بسته به علت آن متفاوت است.

دیستماتومیلیا، ناهنجاری شکاف نخاع (SCM)، یک ناهنجاری مادرزادی نادر است که در آن شکاف جزئی یا کامل در نخاع به دلیل وجود یک سپتوم (septum) استخوانی یا فیبری در محور طولی ایجاد می‌شود. این بیماری عمدتاً در زنان دیده می‌شود و اغلب بخش‌های تحتانی مهره‌های سینه‌ای یا بالایی مهره‌های کمری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از نظر بالینی، دیستماتومیلیا معمولاً به صورت سندرم طناب نخاعی بسته (tethered cord syndrome) در کودکان یا جوانان ظاهر می‌شود که شامل درد کمر، اختلال در راه رفتن، اسپاستیسیته، و بی‌اختیاری روده یا مثانه می‌باشد، اگرچه شروع علائم ممکن است در هر سنی رخ دهد. بیماران ممکن است دارای ناهنجاری‌های پوستی در خط میانی مانند یک تکه موی زائد یا فرورفتگی در ناحیه تحت تأثیر باشند. دو نوع طبقه‌بندی برای این بیماری وجود دارد: